อธิการ คุณพ่อวัชระ       พฤกษาโรจนกุล 
ค.ศ. 2000 – 2002
            ในสมัยที่คุณพ่อวัชระ พฤกษาโรจนกุล เป็นอธิการของบ้านเณรนั้น คุณพ่อได้เป็นผู้พัฒนา ปรับปรุง ซ่อมแซมหลายสิ่งหลายอย่างที่เริ่มจะเสื่อมสภาพลงตามกาลเวลา ไม่ว่าจะเป็นการซ่อมแซมมุ้งลวดตามห้องต่างๆ ปรับปรุงห้องน้ำใหม่ หลายๆ สิ่งที่สามารถมองเห็นได้ในบ้านเณรของเราได้เริ่มพัฒนาและเปลี่ยนแปลง ถึงแม้ว่าจะไม่ใช้ทั้งหมดอย่างที่เราเห็นอยู่ในปัจจุบัน แต่ก็สามารถกล่าวได้ว่า บ้านที่เป็นตัวอาคาร สัญลักษณ์ของสถาบันของเราได้เริ่มมีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงในสมัยของคุณพ่อนี้เอง นอกจากนั้น ผลงานชิ้นสำคัญที่คุณพ่อได้ทำนั้น คือการปลูกฝังเรื่องชีวิตจิตให้กับบรรดาสามเณรในยุคนั้น คุณพ่อได้เน้นย้ำกับบรรดาสามเณรเสมอๆ ให้ถือความสำคัญของความศรัทธา และเรื่องชีวิตภายในว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดให้ชีวิตของการเป็นสามเณร

             นอกจากคำพูดที่คุณพ่อคอยพร่ำสอนถึงความศรัทธาที่สามเณรพึงมีแล้ว คุณพ่อยังได้สอดแทรกกิจกรรมต่างๆ ที่จะส่งเสริมความศักดิ์สิทธิ์ให้กับบรรดาสามเณรอีกด้วย ยกตัวอย่างเช่น ในโอกาสเข้าเงียบประจำปีบรรดาสามเณรมีโอกาสได้สัมผัสกับการภาวนาในรูปแบบที่นอกเหนือจากการภาวนาในชีวิตประจำวัน คุณพ่อได้พาสามเณรไปเข้าเงียบที่ศูนย์ภาวนาทาบอร์ บางครั้งในวันเสาร์และอาทิตย์ก็จะเปิดโอกาสในสามเณรออกไปใช้ชีวิตกลุ่มร่วมกัน
ตามแต่ละชั้น นอกจากจะเสริมสร้างความศรัทธาในหมู่คณะให้กับสามเณรแล้วยังทำให้สามเณรได้สัมผัสชีวิตของบรรดาพระสงฆ์ตามวัดที่ไปพัก ปลุกฝังชีวิตของผู้แพร่ธรรมในตัวสามเณรแต่ละคนอีกด้วย

             ความชัดเจนในเรื่องความศรัทธา ชีวิตภายในที่ศักดิ์สิทธิ์ ที่คุณพ่อคอยปลูกฝังให้กับสามเณรนั้น ไม่ใช่เป็นเพียงการทำตามหน้าที่ของอธิการเท่านั้น แต่เป็นการถ่ายทอดจากชีวิตของคุณพ่อเอง ไม่ใช่เป็นเพียงการสอนด้วยคำพูดเท่านั้น แต่เป็นการดำเนินชีวิตเป็นแบบอย่างให้ลูกๆ ของคุณพ่อเห็นแล้วปฏิบัติตาม